S dubokom tugom i pijetetom opraštamo se od našeg dragog kolege i saradnika, Ljupča Konstantinova, velikog kompozitora i umjetnika koji je ostavio neizbrisiv trag u svijetu pozorišta i umjetnosti uopšte. Ljupčo je svoj bogat umjetnički život posvetio stvaranju muzike koja je duboko prožimala svaku predstavu, film, raznovrsne forme, žanrove i sadržaje na kojima je radio, dajući im nove dimenzije, o čemu svjedoče mnogobrojna priznanja i nagrade.
Njegova saradnja sa Kraljevskim pozorištem “Zetski dom” bila je posebno plodna i za sve nas ponaosob značajna.
Predstave: “Njegoš vatre” (rd. R. Vojvodić, P. Mađeli, 2010), “San na Božić” (rd. L. Dedović, 2013), “Njegoš i ja” (rd. P. Mađeli, 2013), “Ko se boji Virdžinije Vulf” (rd. P. Mađeli, 2021), odisale su prepoznatljivim muzičkim izrazom, kojim je Ljupčo nadahnuo mnoge generacije umjetnika, obogaćujući pozorišne predstave nezaboravnim kompozicijama. Muzika je bila nezaobilazni segment, duboko ukorijenjen u životu i emocijama koje je Ljupčo nesebično dijelio.
Kroz ove i mnoge druge projekte, uspijevao je da svojim muzičkim stvaralaštvom otvori nove prostore za tumačenje dramskog teksta, dodajući scenskom izrazu nešto izuzetno i neponovljivo.
Ljubaznost, profesionalizam i neiscrpna kreativnost ostaviće trag u našim sjećanjima. Ljupčo je bio više od saradnika – bio je prijatelj, mentor i inspiracija svima koji su imali privilegiju da s njim rade. Njegov odlazak predstavlja ogroman gubitak.
Kraljevsko pozorište “Zetski dom” zauvijek će nositi uspomenu na Ljupča Konstantinova i njegov neprocjenjivi doprinos umjetnosti.
Počivaj u miru, Maestro.